Numer 2024/382
FilmWyjść poza banał (Artur Zaborski) Nie mogłam pojąć, dlaczego młode dziewczyny z Tunezji jadą do Libii, żeby dołączyć do ISIS. Chciałam zrozumieć, co nimi kierowało – mówi Kaouther Ben Hania. Jej „Cztery córki” od 15 marca w kinachBlizna po matce (Agnieszka Jakimiak) To nie my – anonimowe widzki – jesteśmy prawdziwymi adresatkami filmu. W rzeczywistości córki Olfy opowiadają tę historię własnej matce, która być może wreszcie wysłucha je do końcaSzklane domy (Jakub Socha) „The Curse” to opowieść o parze farmazonów, którzy postanawiają zbudować lepszy świat. Benny Safdie i Nathan Fielder stworzyli serial niezwykły – równocześnie zwałowy i wyrafinowanyLiteraturaLubieżnik (Maciej Jakubowiak) W „Polaku” Coetzee sugeruje, że jeśli można gdzieś szukać nadziei, to w pracy tłumaczy i tłumaczek. Może jest skazana na porażkę, bo doskonały przekład, tak jak doskonałe porozumienie, nie jest możliwy, ale przynajmniej próbująMediaAni sztuczna, ani inteligencja (Mirosław Filiciak) W „Atlasie sztucznej inteligencji” Kate Crawford zachęca, by patrzeć „amerykańskim wynalazcom” na ręce. Dokonywane przez nich rozstrzygnięcia wpływają przecież na świat, w którym wszyscy żyjemy. A rozwiązania oparte na AI stają się częścią infrastruktury naszej codziennościSpokój w dolinie (Michał R. Wiśniewski) W grze „Włóczykij. Melodia Doliny Muminków” spotkamy przyjemną, rodzinną atmosferę kojarzoną z serią Tove Jansson. Przytulność w stanie czystymMuzykaJak być dorosłym (Bartosz Nowicki) Jak być dorosłym? To pytanie pojawia się dwa razy na trackliście debiutanckiego albumu midi 4. Jeśli za atrybut dorosłości uznać dojrzałość, to muzyka Maliny Midery i jej zespołu jest najlepszą z możliwych odpowiedziGoths not dead! (Rafał Księżyk) Na ulicach dużych polskich miast pojawili się goci. Chociaż ich styl przypomina ten sprzed 40 lat, to manifestuje całkiem współczesną postawę. Mieszkańcy tego mrocznego świata spotykają się na koncertach z cyklu Old Skull, który obchodzi właśnie swoje dwudziestolecieUkryte melodie (Jan Błaszczak) To może zabrzmi arogancko, ale moim celem zawsze było wypracowanie własnego brzmienia. Chodziło o to, aby po włączeniu utworu ktoś powiedział: „To brzmi jak Fennesz”ObyczajePodkast Dwutygodnika (23): Łódź (Barbara Klicka) O przedziwnym, nieidealnym organizmie, jakim jest Łódź, o tym, jak próbowali się z nim mierzyć artyści różnych dziedzin i pokoleń, Barbara Klicka rozmawia z Jerzym JarniewiczemSztukaI sztuka, i rzemiosło (Monika Stelmach) Tkaniny były najbardziej popularne w latach 60. i 70. Twórcy sprzedawali na pniu każdą swoją pracę, często za dolary. Wszystko skończyło się w latach 80., kryzys gospodarczy, brak pieniędzy i surowców uderzył także w nichW Bunkrze po staremu (Karol Sienkiewicz) Otwierająca Bunkier Sztuki po remoncie wystawa „Daj mi wszystko”– daru Starmachów dla krakowskich muzeów – podkreśla dalsze symboliczne powiązanie galerii z MOCAK-iem. Drugim łącznikiem obu instytucji jest nowa dyrektorka Delfina JałowikI wiodła szczęśliwe życie (Karolina Plinta) Książka „Tylko one. Polska sztuka bez mężczyzn” Sylwii Zientek na pewno by zyskała, gdyby autorka popatrzyła na biografie artystek z bardziej pogłębionej socjologicznej perspektywy i dzisiejszych dyskusji na temat sytuacji ekonomicznej osób artystycznychTe historie we mnie siedzą (Monika Stelmach) Nigdy nie jeździłem z taborem, nie wróżyłem i nie tańczyłem, o co wciąż jestem pytany. Mieszkałem na blokowisku, skończyłam studia, byłem zupełnie zwyczajnym chłopakiem ze zwyczajnej romskiej rodzinyŻywe zwierzę typografia (Aleksandra Boćkowska) Jeżeli ustawimy litery w równych odstępach, to napis się rozsypie. To zawsze wymaga optycznej korekty. Nawet komputer rzadko robi to sam z siebie prawidłowo. W tym tkwi sens typografii – nie tylko w kształcie, ale też ustawieniu literTeatrBył chłop, nie ma chłopa (Witold Mrozek) Spektakl Olgi Ciężkowskiej w Teatrze Kochanowskiego w Opolu rozpoczyna się i trwa w cieniu śmierci. Choć zaczyna się od chłopa – rozmawiają głównie silne baby.Czy zmęczona klacz wojny doniesie teatr do ziemi obiecanej? (Maria Jasińska) Dla „Fucking Truffaut” nie ma świętych krów, a istnienie tabu to najlepsze, co może się przytrafić, daje bowiem możliwość jego zakwestionowaniaWierszeCZACHA W PUĆKI 3 (Andrzej Szpindler) ZiemiaRównonoc (Anka Wandzel) Niewiele roślin jest w Polsce tak bezspornie ukochanych i dopieszczonych jak rzeżucha. Znamy ją od dziecka. A przynajmniej tak nam się wydaje. Bo to, co nazywamy rzeżuchą, wcale nią nie jestУкраїнаКвірування війни (Марія Ясінська) Ми маємо справу з феноменом нового українського театру в еміграції. Театру, який апропріювавши досвід та інструменти західної перформатики, говорить на теми питомо українські
![Numer 2024/382](https://www.dwutygodnik.com/public/media/article/image_mp_main/11198.jpg)
Film
Nie mogłam pojąć, dlaczego młode dziewczyny z Tunezji jadą do Libii, żeby dołączyć do ISIS. Chciałam zrozumieć, co nimi kierowało – mówi Kaouther Ben Hania. Jej „Cztery córki” od 15 marca w kinach
To nie my – anonimowe widzki – jesteśmy prawdziwymi adresatkami filmu. W rzeczywistości córki Olfy opowiadają tę historię własnej matce, która być może wreszcie wysłucha je do końca
„The Curse” to opowieść o parze farmazonów, którzy postanawiają zbudować lepszy świat. Benny Safdie i Nathan Fielder stworzyli serial niezwykły – równocześnie zwałowy i wyrafinowany
Literatura
W „Polaku” Coetzee sugeruje, że jeśli można gdzieś szukać nadziei, to w pracy tłumaczy i tłumaczek. Może jest skazana na porażkę, bo doskonały przekład, tak jak doskonałe porozumienie, nie jest możliwy, ale przynajmniej próbują
Media
W „Atlasie sztucznej inteligencji” Kate Crawford zachęca, by patrzeć „amerykańskim wynalazcom” na ręce. Dokonywane przez nich rozstrzygnięcia wpływają przecież na świat, w którym wszyscy żyjemy. A rozwiązania oparte na AI stają się częścią infrastruktury naszej codzienności
W grze „Włóczykij. Melodia Doliny Muminków” spotkamy przyjemną, rodzinną atmosferę kojarzoną z serią Tove Jansson. Przytulność w stanie czystym
Muzyka
Jak być dorosłym? To pytanie pojawia się dwa razy na trackliście debiutanckiego albumu midi 4. Jeśli za atrybut dorosłości uznać dojrzałość, to muzyka Maliny Midery i jej zespołu jest najlepszą z możliwych odpowiedzi
Na ulicach dużych polskich miast pojawili się goci. Chociaż ich styl przypomina ten sprzed 40 lat, to manifestuje całkiem współczesną postawę. Mieszkańcy tego mrocznego świata spotykają się na koncertach z cyklu Old Skull, który obchodzi właśnie swoje dwudziestolecie
To może zabrzmi arogancko, ale moim celem zawsze było wypracowanie własnego brzmienia. Chodziło o to, aby po włączeniu utworu ktoś powiedział: „To brzmi jak Fennesz”
Obyczaje
O przedziwnym, nieidealnym organizmie, jakim jest Łódź, o tym, jak próbowali się z nim mierzyć artyści różnych dziedzin i pokoleń, Barbara Klicka rozmawia z Jerzym Jarniewiczem
Sztuka
Tkaniny były najbardziej popularne w latach 60. i 70. Twórcy sprzedawali na pniu każdą swoją pracę, często za dolary. Wszystko skończyło się w latach 80., kryzys gospodarczy, brak pieniędzy i surowców uderzył także w nich
Otwierająca Bunkier Sztuki po remoncie wystawa „Daj mi wszystko”– daru Starmachów dla krakowskich muzeów – podkreśla dalsze symboliczne powiązanie galerii z MOCAK-iem. Drugim łącznikiem obu instytucji jest nowa dyrektorka Delfina Jałowik
Książka „Tylko one. Polska sztuka bez mężczyzn” Sylwii Zientek na pewno by zyskała, gdyby autorka popatrzyła na biografie artystek z bardziej pogłębionej socjologicznej perspektywy i dzisiejszych dyskusji na temat sytuacji ekonomicznej osób artystycznych
Nigdy nie jeździłem z taborem, nie wróżyłem i nie tańczyłem, o co wciąż jestem pytany. Mieszkałem na blokowisku, skończyłam studia, byłem zupełnie zwyczajnym chłopakiem ze zwyczajnej romskiej rodziny
Jeżeli ustawimy litery w równych odstępach, to napis się rozsypie. To zawsze wymaga optycznej korekty. Nawet komputer rzadko robi to sam z siebie prawidłowo. W tym tkwi sens typografii – nie tylko w kształcie, ale też ustawieniu liter
Teatr
Spektakl Olgi Ciężkowskiej w Teatrze Kochanowskiego w Opolu rozpoczyna się i trwa w cieniu śmierci. Choć zaczyna się od chłopa – rozmawiają głównie silne baby.
Dla „Fucking Truffaut” nie ma świętych krów, a istnienie tabu to najlepsze, co może się przytrafić, daje bowiem możliwość jego zakwestionowania
Wiersze
Ziemia
Niewiele roślin jest w Polsce tak bezspornie ukochanych i dopieszczonych jak rzeżucha. Znamy ją od dziecka. A przynajmniej tak nam się wydaje. Bo to, co nazywamy rzeżuchą, wcale nią nie jest
Україна
Ми маємо справу з феноменом нового українського театру в еміграції. Театру, який апропріювавши досвід та інструменти західної перформатики, говорить на теми питомо українські