Latim: língua morta?
Cena do filme Júlio César (1953), com Marlon Brando Há pouco tempo, um daqueles leitores que adoram falar sobre o que desconhecem garantiu aqui que hoje «já ninguém quer saber do latim para nada». Está equivocado. Todos os que proclamam a inutilidade do latim como «língua morta» usam palavras e locuções latinas no dia-a-dia. Por vezes até sem se aperceberem disso. Nas últimas duas semanas, anotei estas, lidas ou escutadas no espaço público. São mais de cento e vinte: a latere a posteriori a priori ab initio ad aeternum ad hoc ad hominem ad infinitum ad lib(itum) ad nauseam alea jacta est alter ego alma mater alumni annus horribilis audaces fortuna juvat aurea mediocritas avis rara bis bona fide campus carpe diem casus belli census citius altius fortis Cogito, ergo sum coitus interrumptus consummatum est continuum contra naturam credo cum laude curriculum vitae delirium tremens de jure delirium tremens de profundis Deo gratias Deus ex machina dixit dura lex, sed lex e pluribus unum ecce homo errare humanum est etcétera ex-aequo ex libris facies fiat lux finis patriae forma mentis grosso modo habeas corpus habemus Papam habitat homo erectus homo homini lupus homo sapiens honoris causa idem in absentia in dubio pro reo in extremis in illo tempore in loco in memoriam in vino veritas in vitro inter pars ipsis verbis ipso facto lato sensu mare nostrum mea culpa memento mori mens sana in corpore sano modus faciendi modus operandi motu proprio nec plus ultra numerus clausus Opus Dei quo vadis? panem et circenses pari passu pater familiae per capita per se persona non grata post factum post mortem post scriptum praxis pro bono quid pro quo quis juris quod erat demonstrandum quorum reductio ad absurdum reductio ad Hitlerum requiescat in pace (RIP) rigor mortis semper fidelis sic sic transit gloria mundi sine die sine qua non statu quo stricto sensu sui generis tempus fugit ultima ratio ultimatum urbi et orbi vacatio legis vade retro veni vidi vici versus via crucis vice versa vox populi Certamente os leitores do DELITO se lembrarão de mais. Não está mal, para uma «língua morta».
Cena do filme Júlio César (1953), com Marlon Brando
Há pouco tempo, um daqueles leitores que adoram falar sobre o que desconhecem garantiu aqui que hoje «já ninguém quer saber do latim para nada».
Está equivocado. Todos os que proclamam a inutilidade do latim como «língua morta» usam palavras e locuções latinas no dia-a-dia. Por vezes até sem se aperceberem disso.
Nas últimas duas semanas, anotei estas, lidas ou escutadas no espaço público. São mais de cento e vinte:
a latere
a posteriori
a priori
ab initio
ad aeternum
ad hoc
ad hominem
ad infinitum
ad lib(itum)
ad nauseam
alea jacta est
alter ego
alma mater
alumni
annus horribilis
audaces fortuna juvat
aurea mediocritas
avis rara
bis
bona fide
campus
carpe diem
casus belli
census
citius altius fortis
Cogito, ergo sum
coitus interrumptus
consummatum est
continuum
contra naturam
credo
cum laude
curriculum vitae
delirium tremens
de jure
delirium tremens
de profundis
Deo gratias
Deus ex machina
dixit
dura lex, sed lex
e pluribus unum
ecce homo
errare humanum est
etcétera
ex-aequo
ex libris
facies
fiat lux
finis patriae
forma mentis
grosso modo
habeas corpus
habemus Papam
habitat
homo erectus
homo homini lupus
homo sapiens
honoris causa
idem
in absentia
in dubio pro reo
in extremis
in illo tempore
in loco
in memoriam
in vino veritas
in vitro
inter pars
ipsis verbis
ipso facto
lato sensu
mare nostrum
mea culpa
memento mori
mens sana in corpore sano
modus faciendi
modus operandi
motu proprio
nec plus ultra
numerus clausus
Opus Dei
quo vadis?
panem et circenses
pari passu
pater familiae
per capita
per se
persona non grata
post factum
post mortem
post scriptum
praxis
pro bono
quid pro quo
quis juris
quod erat demonstrandum
quorum
reductio ad absurdum
reductio ad Hitlerum
requiescat in pace (RIP)
rigor mortis
semper fidelis
sic
sic transit gloria mundi
sine die
sine qua non
statu quo
stricto sensu
sui generis
tempus fugit
ultima ratio
ultimatum
urbi et orbi
vacatio legis
vade retro
veni vidi vici
versus
via crucis
vice versa
vox populi
Certamente os leitores do DELITO se lembrarão de mais.
Não está mal, para uma «língua morta».