Numer 2024/396
FilmZnużenie (Jakub Socha) Wszystko w „Substancji” jest na wierzchu, na widoku. Terror męskiego spojrzenia. Show-biznes to zło. Społeczeństwo jest narcystyczne. Żyjemy w kulcie młodości. Fargeat ślizga się po powierzchni i nic sobie z tego nie robiBiedne istoty boskie (Bartosz Żurawiecki) Fallaci najlepsza jest wtedy, gdy włącza w opowieści siebie – opisuje, jak to bezskutecznie szukała w Nowym Jorku MM albo jak woziła z Włoch spaghetti dla Sophii Loren. Staje się pośredniczką między Olimpem a ziemskim padołemZłote góry (Marcin Stachowicz) Polskie kino – znowu? nadal? – cierpi na brak wyrazistego języka, brak porządnych scenariuszy, brak kreatywności, brak stylu. Są też wyjątki – relacja z festiwalu w GdyniŚlepa uliczka (Jakub Socha) „Podekscytowaliście się ostatnim razem? To teraz się wynudzicie” – oto dewiza Phillipsa. Nie wiem tylko, czy stoi za nią odmowa uczestniczenia w spektaklu, sabotowanie własnej kariery czy pokaz niemocy. A może wszystko po trochu?Dokrętki, przeróbki, cięcia (Jakub Majmurek) Absolutną linią nie do przekroczenia była sugestia, że władza może nie mieć racji, że cały ustrój opiera się na fałszywych przesłankach – rozmowa z autorem książki „«Proszę to wyciąć», czyli historia scen wyciętych z polskich filmów w pierwszym ćwierćwieczu PRL”LiteraturaNatka i jej matka (Olga Wróbel) Autorka zatrudnia do pracy pamięć emocjonalną i zapewniam: każde dziewczyńskie zranienie zaboli was przy tej lekturze na nowo – o „Rybim oku” Dominiki SłowikWano wej (Zofia Zaleska) Moja opowiastka jest skromna i subiektywna, nie stawiam się w pozycji ekspertki od warmińskości. I trochę zastanawiam się też, co dla mnie, w roku 2024, oznacza bycie WarmiaczkąBestia w salonie (Agnieszka Graff) W zbiorze opowiadań „Człowiekowi na spotkanie” Jamesa Baldwina pacjentką jest Ameryka, śmiertelnie chora na rasizm i szukająca ratunku dokładnie tam, gdzie na pewno go nie odnajdzie, czyli w liberalnych kliszach o różnorodności i uniwersalnym wymiarze ludzkiego doświadczeniaKlawo chatrać możeta (Max Cegielski) „Oszustwo” Zadie Smith balansuje między sercem i głową. Jest przy tym „wielowarstwowe jak cebula”, a autorka nieustannie żongluje prawdą, fikcją i emocjamiW izolacji (Anastasia Platonova) Najnowsza historia dowodzi, że myślenie imperialne jest trwalsze niż same imperia. Nawet gdyby Rosja chciała się zmieniać, ten proces będzie bardzo złożony i bardzo bolesny – mówi autorka książki „Trubadurzy imperium”Cukier ziemi różowej (Jakub Popielecki) W komiksie „Heksa” Katarzyny Witerscheim i Marcina Surmy Śląsk istnieje jako przestrzeń, która prowokuje i podkręca konflikt idei. Zachodzi tu ferment, który rozregulowuje sztywne koncepcje męskości i kobiecości, Boga i prawa, dobra i złaMediaPięćdziesiąt twarzy gier (Aleksander Borszowski) „UFO 50”, cyfrowa antologia genialnie naśladująca retro kartridże z pirackich bazarków, wymyśla alternatywną przeszłość gier wideo. Oraz ich przyszłośćMuzykaCoś nowego (Bartosz Nowicki) Solowa płyta Tymka Papiora zawiera szereg czytelnych inspiracji muzycznych, ale równocześnie daje słuchaczowi namiastkę tego, co w muzyce XXI wieku coraz rzadziej spotykane – nowatorstwaPodkast Dwutygodnika (31): Warszawska Jesień (Barbara Klicka) O historii Warszawskiej Jesieni, o przełomowych koncertach, o propozycjach igrających z oczekiwaniami publiczności i o tym, z jakich prądów czerpią twórcy związani z festiwalem – Barbara Klicka rozmawia z Janem TopolskimObyczajeKawa nie wyklucza herbaty (Paweł Knut) Nie dalej niż wczoraj czytałem o tym, że w Zaporożu realizowany jest projekt budowy czterech szkół, które posiadać będą również infrastrukturę podziemną, umożliwiającą normalne korzystanie z nich na wypadek, gdyby znowu zaczęły tam uderzać rakietyHistoria o dziewczynie (Olena Apchel) Niezbyt dobrze pamiętam lato 2018. Ci, którzy mnie przetrzymywali, nie odpuszczali ani na moment, nie bili mocno, za to niemal bez przerwMiędzy analizą a symptomem (Agata Sikora) Zofia Smełka-Leszczyńska odwołuje się w „Cześć pracy” do narzędzia starego, ale sprawdzonego: do XIX-wiecznej zdobyczy cywilizacyjnej o nazwie „związek zawodowy”SztukaZejść z głównego szlaku (Karol Sienkiewicz) Trudno sobie wyobrazić początek jesieni w stolicy bez Warsaw Gallery Weekendu, ale dla pełnego obrazu trzeba zaglądać na marginesy tej imprezy, chociażby na FringeWierszewiersze (Marcin Czerkasow) ZiemiaPocztówki z końca (Anka Wandzel) Empatia nie pomoże powodziankom i powodzianom. Pomoże im za to zmiana polityki. A zatem i zmiana naszego osobistego nastawienia – gotowości, by patrzeć, towarzyszyć, nie uciekać wzrokiemУкраїнаІсторія про дівчину (Олена Апчел) Це історія про дівчину, яка потроху вчиться шанувати свої шрами, вчиться проживати горе й оплакувати втрати, яка не носила під серцем дитя, але носить два зламаних ребра, про жінку, у якої не болять ці два зламаних ребра, але болить щось схоже на совість, чи радше відповідальність, що тисне, підштовхує до дійНе реконструкція, а перебудова (Павел Кнут) Реконструкція – це процес зміни не тільк
Film
Wszystko w „Substancji” jest na wierzchu, na widoku. Terror męskiego spojrzenia. Show-biznes to zło. Społeczeństwo jest narcystyczne. Żyjemy w kulcie młodości. Fargeat ślizga się po powierzchni i nic sobie z tego nie robi
Fallaci najlepsza jest wtedy, gdy włącza w opowieści siebie – opisuje, jak to bezskutecznie szukała w Nowym Jorku MM albo jak woziła z Włoch spaghetti dla Sophii Loren. Staje się pośredniczką między Olimpem a ziemskim padołem
Polskie kino – znowu? nadal? – cierpi na brak wyrazistego języka, brak porządnych scenariuszy, brak kreatywności, brak stylu. Są też wyjątki – relacja z festiwalu w Gdyni
„Podekscytowaliście się ostatnim razem? To teraz się wynudzicie” – oto dewiza Phillipsa. Nie wiem tylko, czy stoi za nią odmowa uczestniczenia w spektaklu, sabotowanie własnej kariery czy pokaz niemocy. A może wszystko po trochu?
Absolutną linią nie do przekroczenia była sugestia, że władza może nie mieć racji, że cały ustrój opiera się na fałszywych przesłankach – rozmowa z autorem książki „«Proszę to wyciąć», czyli historia scen wyciętych z polskich filmów w pierwszym ćwierćwieczu PRL”
Literatura
Autorka zatrudnia do pracy pamięć emocjonalną i zapewniam: każde dziewczyńskie zranienie zaboli was przy tej lekturze na nowo – o „Rybim oku” Dominiki Słowik
Moja opowiastka jest skromna i subiektywna, nie stawiam się w pozycji ekspertki od warmińskości. I trochę zastanawiam się też, co dla mnie, w roku 2024, oznacza bycie Warmiaczką
W zbiorze opowiadań „Człowiekowi na spotkanie” Jamesa Baldwina pacjentką jest Ameryka, śmiertelnie chora na rasizm i szukająca ratunku dokładnie tam, gdzie na pewno go nie odnajdzie, czyli w liberalnych kliszach o różnorodności i uniwersalnym wymiarze ludzkiego doświadczenia
„Oszustwo” Zadie Smith balansuje między sercem i głową. Jest przy tym „wielowarstwowe jak cebula”, a autorka nieustannie żongluje prawdą, fikcją i emocjami
Najnowsza historia dowodzi, że myślenie imperialne jest trwalsze niż same imperia. Nawet gdyby Rosja chciała się zmieniać, ten proces będzie bardzo złożony i bardzo bolesny – mówi autorka książki „Trubadurzy imperium”
W komiksie „Heksa” Katarzyny Witerscheim i Marcina Surmy Śląsk istnieje jako przestrzeń, która prowokuje i podkręca konflikt idei. Zachodzi tu ferment, który rozregulowuje sztywne koncepcje męskości i kobiecości, Boga i prawa, dobra i zła
Media
„UFO 50”, cyfrowa antologia genialnie naśladująca retro kartridże z pirackich bazarków, wymyśla alternatywną przeszłość gier wideo. Oraz ich przyszłość
Muzyka
Solowa płyta Tymka Papiora zawiera szereg czytelnych inspiracji muzycznych, ale równocześnie daje słuchaczowi namiastkę tego, co w muzyce XXI wieku coraz rzadziej spotykane – nowatorstwa
O historii Warszawskiej Jesieni, o przełomowych koncertach, o propozycjach igrających z oczekiwaniami publiczności i o tym, z jakich prądów czerpią twórcy związani z festiwalem – Barbara Klicka rozmawia z Janem Topolskim
Obyczaje
Nie dalej niż wczoraj czytałem o tym, że w Zaporożu realizowany jest projekt budowy czterech szkół, które posiadać będą również infrastrukturę podziemną, umożliwiającą normalne korzystanie z nich na wypadek, gdyby znowu zaczęły tam uderzać rakiety
Niezbyt dobrze pamiętam lato 2018. Ci, którzy mnie przetrzymywali, nie odpuszczali ani na moment, nie bili mocno, za to niemal bez przerw
Zofia Smełka-Leszczyńska odwołuje się w „Cześć pracy” do narzędzia starego, ale sprawdzonego: do XIX-wiecznej zdobyczy cywilizacyjnej o nazwie „związek zawodowy”
Sztuka
Trudno sobie wyobrazić początek jesieni w stolicy bez Warsaw Gallery Weekendu, ale dla pełnego obrazu trzeba zaglądać na marginesy tej imprezy, chociażby na Fringe
Wiersze
Ziemia
Empatia nie pomoże powodziankom i powodzianom. Pomoże im za to zmiana polityki. A zatem i zmiana naszego osobistego nastawienia – gotowości, by patrzeć, towarzyszyć, nie uciekać wzrokiem
Україна
Це історія про дівчину, яка потроху вчиться шанувати свої шрами, вчиться проживати горе й оплакувати втрати, яка не носила під серцем дитя, але носить два зламаних ребра, про жінку, у якої не болять ці два зламаних ребра, але болить щось схоже на совість, чи радше відповідальність, що тисне, підштовхує до дій
Реконструкція – це процес зміни не тільки матеріального, а й ментального, який дозволив би остаточно розпрощатися з багаторічним спадком існування України в радянській імперії
Інтерес європейців до російської культури – це просто цивілізоване вміння цінувати культури інших країн. Росіяни дуже помиляються, якщо думають, що європейці вважають їхню культуру номер один у світі – це такий саме міф, як і багато інших, породжених російською пропагандою
